-

من غول ِ تمام شده ی چراغ ِ جادوی تو ام
و می دانم که دست های نازک شده ات از ساییدن ِ این لعنتی چراغ
تاوان ِ گناهی نبود که جهنم ِ من تو را دچار اش کرد

زندگی از این که تورو از من پس گرفت خجالت نکشید ؟

یا شایدم من باید خجالت بکشم
آره تو رو داشتن و از دست دادن شرم آور تره

..

روی پله های برقی که به سمت ام می آمدند می دویدم
مثل ِ قزل آلایی که می خواهد تخم بگذارد و بمیرد